Hava filtresinin başlıca iki çalışma prensibi vardır.

durdurma

Havadaki toz parçacıkları atalet hareketi veya rastgele Brown hareketi veya bir tür alan kuvveti olarak hava akışıyla hareket eder.Parçacıklar başka nesnelerin içine hareket ettiğinde, nesneler arasında (moleküller ve moleküller, moleküler kümeler) van der Waals kuvvetleri vardır ve moleküler kümeler arasındaki kuvvetler parçacıkların lif yüzeyine yapışmasını sağlar. Filtre ortamına giren tozun daha fazla etkisi vardır. ortam ile çarpışma olasılığı ve ortama çarptığında sıkışıp kalacaktır.Daha küçük tozlar birbirleriyle çarpışarak daha büyük partiküller oluşturur ve çöker ve havadaki toz partiküllerinin konsantrasyonu nispeten sabittir.İç ve duvarların solması Bu nedenle fiber filtrelere elek muamelesi yapmak yanlıştır.

Atalet ve difüzyon

Parçacık tozu, hava akımında eylemsiz olarak hareket eder.Düzensiz bir lif düzeniyle karşılaşıldığında, hava akışı yön değiştirir ve parçacıklar eylemsizlik yönünden sapar ve liflere çarparak bağlanır.Parçacıklar ne kadar büyük olursa, çarpması o kadar kolay olur ve etki o kadar iyi olur.Küçük toz parçacıkları düzensiz Brownian hareketleri yapar.Parçacıklar ne kadar küçükse, rastgele hareket o kadar şiddetli ve engellere çarpma şansı ne kadar fazlaysa, filtreleme etkisi o kadar iyi olur.Havada 0,1 mikrondan küçük parçacıklar esas olarak Brownian hareketini gerçekleştirir ve parçacıklar küçüktür ve filtreleme etkisi iyidir.0,3 μm'den büyük parçacıklar esas olarak atalet hareketini gerçekleştirir ve parçacık ne kadar büyükse verimlilik de o kadar yüksek olur.Difüzyon ve atalet, parçacıkların filtrelenmesi en zor olacak kadar açık değildir.Yüksek verimli filtrelerin performansını ölçerken, insanlar genellikle ölçülmesi en zor olan toz verimliliği değerlerini belirtir.